Süreyyanın aşkı

Akşam gecesi. Saat 03:35. Bu bir aşk hikayesin okup bitti. Evet okudu ama yine bir gerçeği öğrendi.  Hayatındaki gerçeği. Sonuna kadar okuyan  bu hikaye bi aşk hikayesi onun ömrün değiştirdi. Şimdi onun gözünen pırıldayan yaşlar çıkıyor. Bu yaşlar en çok yalan hayattın gerçek hayata dönmesindeki yaşlar.  Zeynep hiç uyuyamadı. Yine dışarıya çıktı.  Bir az yalnız bu saatte dağda yürdü. Çok kötü dimi. Öyle bir gerçeği öğrendi. Belki de onun bu zamana kadar yaşadığı hayatı yalandır.  Şimdiden başlap gerçek oluyordur. Bunu da bir azdan öğrenicez.    Zeynep çok düşündü.  Babası bu gerçeği bilip öyle yapamazdığını düşünüyor.  Belki de annesidir... Bu Süreyya Karatayın hayatı  ne güzel.  Süreyya bu son 18 yılda mutlu . Eğer bu gerçeği öğrense nasıl olacak kim bilir?.. Belki de Zeynep hiç duymamış gibi davransa, hayatını yaşasa ne olur? Tabii babası gibi olur dimi... Zeynep çok düşündü. Hepsini ,kendini de, arkadaşının ailesin de düşündü.  O hiçkimseye zarar vermek istemiyor. Onun kalbi çok güzel.  Kendisi gibi. Ve bi karar verdi. Süreyyaya hiç bir şey söylemem diye. Gerçekleri bilmicek diye.    Zeynep o kadar çok seviyor ki onu annesi gibi.  Hayatını onun vericek . Eğer biri onun sevgisini duysa o zaman Süreyya onun annesi diye düşünüyorlar.  Aslında ikisinin  karakteri birbirlerine benziyor.  Bu saatte yine dışarıda.  Yürdü , bir az kendine geldi. Saat 05:15de eve girdi. Mutfaka girip kendine kahve hazırladı. Uyuyamadı hiç. Gözü uyku almadı. Bu saatte kapıyı biri çaldı. Zeynep cesur kız.  Korkmazdan kapıya gidip kapıyı açtı. Çok seven insanı Süreyya ve kocası , kızları , oğlu gelmiş. -Merhabalar. Siz ( Zeynep)  -Selam kızım.  Biz Elayın ailesiyiz.  Tanıyorsundur. -Tanımaz mıyım. Girin içeri. - Ela uyuyor dimi. Biz ona süpriz yapmak istedik ve geldik. -Evet uyuyor. -Peki sen niye bu saatte uyumuyorsun? Begüm, Cansu tortu hazırlayın.Levent , oğlum siz mutfakı hazırlan . Kızım Dilek sen bana yardım et. Hadi hepimiz çabuk çabuk işe. - Ben uyuyamadım , uykum gelmedi babaanne. -Babaanne mı dedin sen beni? -Evet ne diyim. Nasıl ağızından öyle söz çıktı o kendisi de anlamadı galiba. -Çok şaşırdım da kızım. - Benim adım Zeynep -Memnun oldum kızım.  Güzel adim varmış.  Sen bir az uyusana . -Yok ben size yardım ediyim. Olmaz öyle. Napıyım ben ?    Öyle babaannesine yardımcı oldu. Ela kalkana kadar hepsi bitti. Arkadaşları da kalkıp onlar da yardım etti . Hepsisi Elayın ailesi ile tanıştı. Çabuk bitirdiler. Sonra Keremle Ercan geldiler çocuklarıyla. Onlarla tanıştı.  Hepsi Elayın kalkmasını beklediler. Bi vakitte Begüm geldi Zeynebe : -Zeynep dimi senin adın.  Sen nerede yaşıyorsun? Ben seni birine benzettim de -Evet adım Zeynep. Izmirde yaşıyorum. -Öyle miii  . Baban kim? - Niye soruyorsunuz ki? Size ne önemi var? -Güzelim söyledim ya seni birine benzettim ya. Söylesene -Babamın  adı Can Koray - Anladım  -Ne konuşuyorsunuz burda ? ( Cansu) -Hİç . Cansu bak bu kız biz tanıdığımız insana benziyormuş. - Yok abla . Nerden ki Bu vakitte Elaya babası Can aradı.  -Ben buna cevap vermem lazım . Zeynep gitti. Babasıyla konuştu.  Ama onun konuştuğunu Begüm dinlemiş. O çok benzetiyor galiba benzeten insanına. - Baba ben her şeyi biliyorum.  -Neyi biliyorsun kızım.  -Senin Can Koran olduğunu. -Kızım ne söylüyorsun sen ( annesi) - Anne ben babamla konuşuyordun   -Baban yok. Benimle konuşuyorsun kızım. Baban gitti işe . Neyi biliyiyorsun. Can Koran kimmiş? Sen nerdesin . Bana evden mi arıyorsun. - Anne ben evde değilim. Car Koran benim arkadaşımın abisiymiş. Kaza geçirip ölmüş. O babammış. Ben arkadaşımın evindeyim.  -Ne diyorsun sen kız.  Erken mı çıktın sen evden. Ben seni görmedim.  Babanın ailesi yok. Onun ailesi biziz. - Tamam anne ben benzetiyorum galiba.  Bunların hepsini dinleyen Begüm Zeynebin peşinden düştü. -Zeynep sen instrama giriyor musun? -Girmeyen insan var mı Begüm abla. - Tamam hesabının adını söyleye bilir misin? -Tabi. @Zeynepkorayy -Teşekkür ederim.       Begüm onun sayfasından babasını görmek istedi. Ve annesi babasıyla tüşen fotoğrafını gördü.  Onu Zeynep fark edip sildiğinde geç olmuştu. Bi vakitte Begüm herkezin astında Zeynebe " Sen Zeynep dimi adın. Niye gerçekleri söylemiyorsun? Niye kim olduğunu söylemiyorsun? Söylesene herkezin astında . Hadi söyle. Niye korkuyorsun sen ? Ben duydum senin annenle konuştuğunu. Söyle " -diye ona söyledi. Zeynep napıcağını bilmesten öyle herkeze bakıp durdu. Şimdi ne olacak? Zeynep söylicek mi? .... Insan her zaman gerçekte yaşamıyor. Bazen bazı yalanlar insanın iyiliği için söylenmez...